കാച്ചെണ്ണ; കവിത , ദീപ ദേവിക
നാളെമുതൽ മുടിയിഴകളിൽ
കാച്ചെണ്ണയുടെ മണം പൂക്കും
അവനെ ഞാനൊരുക്കിവച്ചിട്ടുണ്ട് അടുപ്പുകല്ലിൽ ..
ഏറെ നേരം നൃത്തംചെയ്ത
തീപ്പെണ്ണിനൊപ്പം ഇണചേർന്ന
ആലസ്യത്തിൽ മയങ്ങുകയാണ്,
ആ പ്രണയം തീണ്ടിയതിനാൽ
മാത്രമാണവൻ കറുത്തുപോയത്..
എങ്കിലുമെന്തു ഗന്ധം..
നിന്നെയും എന്നെയും
വീണ്ടുമൊരുനടനത്തിനൊരുക്കുന്ന ഗന്ധം..
കുഞ്ഞുമണികളൂറ്റിയെടുത്ത് തലയോട്ടി
പുതയ്ക്കണം നാളെ ,
ഏറെ കാത്തിരുന്നൊരു കുളി..
നേരിയ തണുപ്പരിച്ചിറങ്ങുന്നു
മുടിയിഴകളിലൂടെ
നെറ്റിയെ ചുബിച്ച് , പുരികക്കൊടീയുടെ
കുത്തഴിച്ച്,
കണ്ണിനെ ഉമ്മവച്ച് ആലസ്യത്തിലാക്കി ..
കവിളിലൂടെ
ചുണ്ടിലമർത്തിയൊന്നാവേശം തീർത്ത് ..
താഴ് വരയിലൂടെ ചാഞ്ഞും പുളഞ്ഞും...
പിന്നെയാ സമുദ്രത്തിൽ തന്നെ ചേർന്നിടണം ,,
എന്നിട്ടും ബാക്കിയാക്കി ആ
മണമുണ്ടാവും അവിടെ ,
പൂത്തുലഞ്ഞ് മുടിവളളിയിലളളിപ്പിടിച്ച്
നിനക്കായി വീണ്ടും പൂക്കുവാൻ ...
ദീപ ദേവിക